Każda kultura ma swoją wersję sajgonek, a kuchnia japońska nie jest inna. W języku japońskim sajgonki są znane jako harumaki, co dosłownie przekłada się na haru (wiosna) i maki (rolka).

Japońskie sajgonki są podobne do chińskich, ponieważ są wypełnione warzywami lub kombinacją warzyw, mięsa i makaronu szklanego (z ryżu lub soi), owinięte cienką skorupą ciasta i smażone. Różnią się jednak tym, że tradycyjne japońskie harumaki zwykle pomijają użycie czosnku. Może się to wiązać z początkami kuchni japońskiej i tendencją do pomijania czosnku jako składnika dań. Innym sposobem, w jaki japońskie sajgonki harumaki, zwykle różnią się od chińskich sajgonek, jest to, że nadzienie do harumaki jest nieco zagęszczone skrobią ziemniaczaną, aby uzyskać nadzienie warzywne o strukturze podobnej do gęstego sosu. Ponieważ nadzienie jest wilgotne, harumaki najlepiej jeść natychmiast po ich usmażeniu. W kuchni chińskiej sajgonki mają zwykle bardziej suche nadzienie, które w rzeczywistości pomaga stać się sajgonkom bardzo lekkimi i chrupiącymi na zewnątrz podczas smażenia. Japońskie harumaki różnią się również od chińskich sajgonek tym, że często smakuje się je same w sobie, podawane z ryżem i zupą, a nie jako przystawkę lub przekąskę.

Chociaż nadzienie i styl harumaki różnią się w zależności od regionu, nierzadko robi się grubą sajgonkę z obfitym nadzieniem. Można również zauważyć, że wiele japońskich rodzin owija harumaki, aby zrobić płaską sajgonkę w kształcie prostokąta w porównaniu do tradycyjnej cienkiej i cylindrycznej sajgonki bardziej powszechnej w kuchni chińskiej. W książkach kucharskich i w Internecie z łatwością znajdziesz różne przepisy na sajgonki. Przystawkę taką podaje ze świeżą sałatą, miętą, kolendrą i bazylią, a także z sosem do maczania. Sajgonki najlepiej spożywać od razu, ale można je przechowywać w lodówce w plastikowym opakowaniu przez kilka godzin. Po prostu trzymaj je z dala od siebie, ponieważ mają tendencję do przyklejania się do siebie z czasem.